1. قرآن کریم.
2. ویلسون، براین. (1374). جدا انگاری دین و دنیا در فرهنگ و دین؛ ترجمه مرتضی اسعدی، تهران، طرح نو، چ اول.
3. برکات، حلیم. (1991). المجتمع العربی المعاصر؛ بیروت، مرکز دراسات الوحده العربیه، چ چهارم.
4. بریجانیان، ماری. (1373). فرهنگ اصطلاحات فلسفه و علوم اجتماعی؛ تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چ دوم.
5. بهمن پور، محمد سعید. (1379). فراز و نشیب عقلانیت؛ تهران، انتشارات نوادر، چ اول.
6. بیات، عبدالرسول و جمعی از نویسندگان. (1381). درآمدی بر مکاتب و اندیشه­های معاصر (فرهنگ واژه ها)؛ قم، مؤسسه اندیشه و فرهنگ دینی؛ چ دوم.
7. پارسانیا، حمید. (پاییز1381). از عقل قدسی تا عقل ابزاری؛ مجله علوم سیاسی، دانشگاه باقر العلوم، شماره 19.
8. پروفسور لطفی، لوینان. (1931). مذهب چیست؟ ترجمه ترکی، تهران، مطبعه بروخیم، چ سوم.
9. ثقه الاسلام، کلینی. (1372). اصول کافی؛ قم، انتشارات اسوه، چ دوم.
10. دانش، جابر. (1386). جامعه شناسی دین؛ دفتر نشر معارف، چ اول.
11. جرج، ریتزر. (1389). مبانی نظریه جامعه شناختی معاصر و ریشه های کلاسیک آن؛ ترجمه شهناز مسمی پرست، تهران، انتشارات ثالث، چ اول.
12. نهج البلاغه.
13. مجلسی، محمدباقر. (1404). مرآه العقول فی اخبار الرسول؛ تهران، دار الکتب الاسلامیه، بی چا.
14. جوادی آملی، عبد الله. (1381). نسبت دین و دنیا بررسی و نقد نظریه سکولاریسم؛ قم، مرکز نشر اسراء، چ دوم.
15. جوادی آملی، عبدالله. (1380). انتظار بشر از دین؛ قم، نشر اسراء، چ اول.
16. _______________. (1382). دین شناسی؛ قم، نشر اسراء، چ دوم.
17. _______________. (1375). رحیق مختوم؛ قم، نشر اسراء، چ اول.
18. _______________. (1381). شریعت در آینه معرفت؛ قم، نشر اسراء، چ سوم.
19. _______________. (1386). منزلت عقل در هندسه معرفت دینی؛ قم، نشر اسراء، چ اول.
20. جوليوس گولد، ويليام ل. كولب. (1384). فرهنگ علوم­اجتماعي؛ ترجمه جمعي؛ تهران، انتشارات مازيار، چ دوم.
21. حلبی، علی اصغر. (1386). تاریخ فلسفه در ایران و جهان اسلام؛ تهران، انتشارات اساطیر، چ دوم.
22. راغب اصفهانى، حسين بن محمد. (1412). المفردات في غريب القرآن‏؛ دمشق بيروت، ‏دارالعلم الدار الشامية،‏چ اول‏. 
23. ابن منظور، محمد بن مكرم‏. (1414). لسان العرب؛ ‏بيروت‏، دار صادر، چ سوم.‏
24. رباني گلپايگاني، علی. (1381). ریشه­ها و نشانه­های سکولاریسم؛ تهران، مؤسسه دانش و اندیشه معاصر، چ دوم.
25. رباني گلپايگاني، علی. (1382). نقد مبانی سکولاریسم؛ قم، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه، چ اول.
26. شجاعی زند، علی رضا. (1380). دین جامعه و عرفی شدن؛ تهران، نشر مرکز.
27. شجاعی زند، علیرضا. (زمستان 1379 و بهار 1380). آمیزه عقل و ایمان در آموزه اسلام؛ مجله نقد و نظر؛ شماره 25و26.
28. شریعتمداری، حمید رضا. (1382). سکولاریزم در جهان عرب؛ قم، انتشارات ادیان و مذاهب، چ اول.
29. شریف، میان محمد. (1365). تاریخ فلسفه در اسلام؛ مقاله محمد صغیر حسن المعصومی، ترجمه علی محمد کاردان، مرکز نشر دانشگاهی، چ اول. 
30. عبادی، حکیمه­ودیگران. (۱۳۸۰). مجله جامعه­شناسی؛ تبریز، دانشکده علوم اجتماعی.
31. علامه مجلسى. (1404). بحار الأنوار؛ بيروت لبنان، مؤسسة الوفاء.
32. فارابی، ابونصر. (1379). اندیشه­های اهل مدینه فاضله؛ ترجمه جعفر سجادی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. 
33. قردان ملکی، محمد حسن. (1380). سکولاریسم در مسیحیت و اسلام؛ قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، چ دوم.
34. اخوان کاظمی، بهرام. (پاییز 1379). «اصلاحات، رفورم و رفورماسیون»؛ کتاب نقد، شماره16.
35. کمال اردکانی، علی اکبر. (1387). بررسی و نقد مبانی سکولاریسم؛ تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی و انتشارات دانشگاه امام صادق(ع)، چ اول.
36. گلشنی، مهدی. (1377). از علم سکولار تا علم دینی؛ تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چ اول.
37. وبر، ماکس. (1387). دین قدرت جامعه؛ ترجمه احمد تدین، تهران، انتشارات هرمس، چ سوم.
38. مایکل، پترسون و دیگران. (1379). عقل و اعتقاد دینی؛ تهران، طرح نو، چ سوم.
39. موحد، مجید. (1382). رویکردی جامعه شناختی به فرآیند سکولاریزاسیون در عصر جهانی شدن؛ مقالات چهارمین کنگره دین پژوهان؛ -جهانی شدن و دین فرصت ها و چالش ها-؛ قم، دبیرخانه دین پژوهان.
40. مصباح یزدی، محمد تقی. (1386). چکیده­ای از اندیشه­های بنیادین اسلامی؛ قم، انتشارات آموزشی و پژوهشی موسسه امام خمینی، چ چهارم.
41. مطهری، مرتصی. (1373). پیرامون جمهوری اسلامی؛ قم، انتشارات صدرا، چ هشتم.
42. مطهری، مرتصی. (1383). ختم نبوت؛ قم، انتشارات صدرا، چ هفدهم.
43. مطهری، مرتصی. (1378). مجموعه آثار، قم، انتشارات صدرا، چ هفتم.
44. مظفر، محمدرضا. (1373). اصول الفقه؛ قم، انتشارات اسماعیلیان، چ ششم.
45. آمدى، عبد الواحد بن محمد تميمى. (1366). غرر الحكم؛ انتشارات دفتر تبليغات اسلامى حوزه علميه قم، ‏چ  اول.
46. مهدی امیدی و دیگران. (1390). آیین عرفی جستارهایی انتقادی در بنیادهای سکولاریسم؛ قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چ اول.
47. میرچاه، الیاده. (1375). دین پژوهی؛ ترجمه بهاء الدین خرم شاهی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چ سوم.
48. _________. (1374). فرهنگ و دین؛ مقاله: جدا انگاری دین و دنیا نوشته براین ویلسون، ترجمه مرتضی اسعدی، زیر نظر بهاء الدین خرمشاهی، تهران، انتشارات طرح نو، چ اول.
49. هارولد.ژ.لاسکی. (1347). سیر آزادی در اروپا؛ ترجمه منهدس رحمت الله مقدم مراغه ای، شرکت سهامی کتابهای جیبی، چ اول.
50. همیلتون، ملکم. (1389). جامعه شناسی دین، ترجمه محسن ثلاثی، تهران، نشر ثالث، چ دوم.
51. ویلم، ژان پل. (1377). جامعه شناسی ادیان؛ ترجمه عبدالرحیم گواهی، تهران، انتشارات تبیان.
52. یان، ریچارد نتون. (1381). فارابی و مکتبش؛ ترجمه گل بابا سعیدی؛ تهران، نشر نقطه کتابخانه مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
53. اندروادگاروپیتر، سجویک. (1388). مفاهیم کلیدی در نظریه فرهنگی؛ ترجمه ناصرالدین علی تقوی، تهران، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، چ اول.
54. بابور، ایان. (1379). علم و دین؛ ترجمه بهاء الدین خرمشاهی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، چ سوم.
55. _______. (1384). علم و دین؛ ترجمه بهاءدین خرمشاهی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چ چهارم.    
56. موریس، برایان. (1383). مطالعات مردم شناختی دین؛ مترجمان، سید حسین شرف الدین و محمد فولادی؛ قم، نشر زلال کوثر، چ اول.  

پی نوشت‌ها

[1]. قرآن در پاسخ کسانی که بنا بر عادات جاری در میان اُمَم پیش از اسلام از رسول اکرم(ص) معجزات فوق طبیعی طلب می کردند، می­فرماید: « أَ وَ لَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ يُتْلى‏ عَلَيْهِمْ إِنَّ في‏ ذلِكَ لَرَحْمَةً وَ ذِكْرى‏ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ». سوره عنکبوت آیه51. یا در جای دیگر می فرماید: « قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى‏ أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهيراً ». سوره  اسراء آیه88.

[1]. «هُوَ الَّذي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ…». سوره جمعه آیه2.

[1]. «...إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ إِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ غَفُورٌ». سوره فاطر آیه 28. لَم یُعبد الله عزَّوجلَّ بِشَیٍ اَفضل مِن العقل. امام باقر؛ (ع) الحیات، ج1، ص47. قَالَ رسول الله (ص) «..وَ لَا دِينَ لِمَنْ لَا عَقْلَ لَهُ». علامه مجلسى؛ بحار الأنوار، ج 74، ص 160

[1]. امام کاظم(ع) می­فرماید:«یا هشام اِنَّ للّهِ عَلی النّاسِ حُجَّتَین؛ حُجَهٌ ظاهِرَهٌ وَ حُجَهٌ باطِنَهٌ، فَأَمَّا الظّاهِرَهُ فَالرُسُل و الاَنبیا و الأَئَمَّهُ و اَمَّا الباطِنَهُ فَالعُقول». محمدباقر مجلسی؛ مرآه العقول فی اخبار الرسول، ج1، ص57.

[1]. «أَ فَلَمْ يَسيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِها أَوْ آذانٌ يَسْمَعُونَ بِها فَإِنَّها لا تَعْمَى الْأَبْصارُ وَ لكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتي‏ فِي الصُّدُورِ». سوره حج آیه 46. «أَ وَ لَمْ يَتَفَكَّرُوا في‏ أَنْفُسِهِمْ ما خَلَقَ اللَّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ أَجَلٍ مُسَمًّى وَ إِنَّ كَثيراً مِنَ النَّاسِ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ لَكافِرُونَ». سوره روم آیه 8.

[1]. «أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْ‏ءٍ أَمْ هُمُ الْخالِقُونَ». سوره طور آیه 35. «أَ أَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخالِقُونَ». سوره واقعه آیه 59. «...قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ». سوره زمر آیه 9 و سوره انعام آیه 50.

[1]. «وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُونَ». سوره اعراف آیه 179. «إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذينَ لا يَعْقِلُونَ». سوره انفال آیه 22 و سوره ملک آیه 10.

[1]. «يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمْ بُرْهانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ نُوراً مُبيناً». سوره نساء آیه 174. «لَوْ كانَ فيهِما آلِهَةٌ إِلاَّ اللَّهُ لَفَسَدَتا فَسُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ». سوره انبیاء آیه 22.

[1]. «ادْعُ إِلى‏ سَبيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتي‏ هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدينَ». سوره نحل آیه 125. «فَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ وَ آتاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَ الْحِكْمَةَ وَ عَلَّمَهُ مِمَّا يَشاءُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَ لكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعالَمينَ». سوره بقره آیه 251 و سوره بقره آیه 151.

[1]. «وَ لا تُجادِلُوا أَهْلَ الْكِتابِ إِلاَّ بِالَّتي‏ هِيَ أَحْسَنُ إِلاَّ الَّذينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَ قُولُوا آمَنَّا بِالَّذي أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَ إِلهُنا وَ إِلهُكُمْ واحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ». سوره عنکبوت آیه 46.

[1]. «أَمَّنْ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُهُ وَ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قُلْ هاتُوا بُرْهانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ». سوره نمل آیه 64. «وَ إِذا قيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ». سوره بقره آیه 11. 

[1]. «وَ مَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ لا بُرْهانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّما حِسابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الْكافِرُونَ». سوره مومنون آیه 117.

[1]. «وَ ما كانَ لِنَفْسٍ أَنْ تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ يَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذينَ لا يَعْقِلُونَ» سوره یونس آیه 100.

[1]. « وَ قالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ ما كُنَّا في‏ أَصْحابِ السَّعيرِ» سوره ملک آیه 10.

[1]. «وَ إِذا قيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ قالُوا بَلْ نَتَّبِعُ ما أَلْفَيْنا عَلَيْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ كانَ آباؤُهُمْ لا يَعْقِلُونَ شَيْئاً وَ لا يَهْتَدُونَ». سوره بقره آیه170.

[1]. «...قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآياتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ». سوره آل عمران آیه 118.

[1]. «أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فيهِ اخْتِلافاً كَثيراً » سوره نساء آیه82.

[1]. «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّه…»سوره بقره آیه31.«عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ يَعْلَمْ». سوره علق آیه5.

[1]. «إِنَّ في‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ الْفُلْكِ الَّتي‏ تَجْري فِي الْبَحْرِ بِما يَنْفَعُ النَّاسَ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ بَثَّ فيها مِنْ كُلِّ دابَّةٍ وَ تَصْريفِ الرِّياحِ وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ». سوره بقره آیه164. و همچنین بنگرید سوره آل عمران آیه137. سوره نمل آیه64. سوره انعام آیه148.

[1]. « وَ اللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ لا تَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ». سوره نحل آیه 78.

[1]. «...وَ يَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذينَ لا يَعْقِلُونَ». سوره یونس آیه100. « إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذينَ لا يَعْقِلُونَ». سوره انفال آیه22. «... وَ يَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذينَ لا يَعْقِلُونَ ». سوره یونس آیه100.

[1]. « الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِكَ الَّذينَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِكَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ». سوره زمرآیه18. « قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى‏ كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ ..». سوره آل عمران آیه 64.

[1]. « يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا آباءَكُمْ وَ إِخْوانَكُمْ أَوْلِياءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإيمانِ...». سوره توبه آیه23.

[1]. « وَ إِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ». سوره انعام آیه116.

[1]. « أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ وَ أَضَلَّهُ اللَّهُ عَلى‏ عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلى‏ سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلى‏ بَصَرِهِ غِشاوَةً فَمَنْ يَهْديهِ مِنْ بَعْدِ اللَّهِ أَ فَلا تَذَكَّرُونَ». سوره جاثیه آیه23. «...كُلَّما جاءَهُمْ رَسُولٌ بِما لا تَهْوى‏ أَنْفُسُهُمْ فَريقاً كَذَّبُوا وَ فَريقاً يَقْتُلُونَ». سوره مائده آیه70.

[1]. « اَکثرُ مَصارعَ العُقول تحتَ بُروق ِالمَطامع». نهج البلاغه، حکمت219.

[1]. « وَ قالُوا رَبَّنا إِنَّا أَطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا السَّبيلاَ». سوره احزاب آیه67.

[1]. «...قالُوا حَسْبُنا ما وَجَدْنا عَلَيْهِ آباءَنا أَ وَ لَوْ كانَ آباؤُهُمْ لا يَعْلَمُونَ شَيْئاً وَ لا يَهْتَدُونَ». سوره مائده آیه104.

[1]. قَالَ رسول الله (ص) «إِنَّمَا يُدْرَكُ الْخَيْرُ كُلُّهُ بِالْعَقْلِ وَ لَا دِينَ لِمَنْ لَا عَقْلَ لَهُ». علامه مجلسى؛ بحار الأنوار، ج 74، ص 160 امام علی (ع) می­فرماید:«لا دين لمن لا عقل له». عبد الواحد بن محمد تميمى آمُدى؛ غرر الحكم، ص55.

[1]. علی (ع) می­فرماید:«ما آمن المؤمن حتى عقل». عبد الواحد بن محمد تميمى آمدى؛ غرر الحكم، ص49.

[1]. امام کاظم(ع) می­فرماید: یا هشام «اِنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالی بَشَّرَ أَهلَ العَقلِ وَ الفَهم فی کِتابِهِ... یا هشام اِنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالی أَکمَلَ لِلناسِ الحُجَجَ بِالعُعولِ وَ نَصَرَ النَّبِیِّینَ بِالبَیانِ وَ دَلَّهُم عَلی رُبوبِیَّتِهِ بِالأَدِلَّه». ثقه الاسلام کلینی؛ اصول کافی، ج1، ص40.

[1]. علی (ع) می­فرماید:«من عقل فهم». عبد الواحد بن محمد تميمى آمُدى؛ غرر الحكم، ص53

[1]. امام صادق (ع) می­فرماید:«دِعامَهُ الانسانِ العَقلُ وَ العَقلُ مِنهُ الفِطنَهُ وَ الفَهمُ وَ الحِفظُ وَ العِلمُ و بِالعَقلِ یَکمُلُ وَ هُوَ دَلیلُهُ وَ مُبصِرُهُ وَ مِفتاحُ أَمرِهِ».  ثقه الاسلام کلینی؛ اصول کافی، ج1، ص68.

[1]. امام صادق (ع) می­فرماید:«یا مُفَضُّل لا یُفلِحُ مَن لا یَعقِلُ وَ لا یَعقِلُ مَن لا یَعلَمُ». ثقه الاسلام کلینی؛ اصول کافی، ج1، ص72.

[1]. «حُجَّهُ اللّهِ عَلی العِبادِ النَّبِیُّ وَ الحُجَّهُ فیما بَینَ العِبادِ وَ بَینَ اللّهِ العَقل». ثقه الاسلام کلینی؛ اصول کافی، ج1، ص68.

[1]. امام کاظم(ع) می­فرماید:«یا هشام اِنَّ للّهِ عَلی النّاسِ حُجَّتَین؛ حُجَهٌ ظاهِرَهٌ وَ حُجَهٌ باطِنَهٌ، فَأَمَّا الظّاهِرَهُ فَالرُسُل و الاَنبیا و الأَئَمَّهُ و اَمَّا الباطِنَهُ فَالعُقول». محمدباقر مجلسی؛ مرآه العقول فی اخبار الرسول، ج1، ص57.

[1]. علی (ع) می فرماید:«يُؤْمَرُالصَّبِيُّبِالصَّلَاةِإِذَاعَقَلَوَبِالصَّوْمِإِذَاأَطَاقَ». علامه مجلسى؛ بحارالأنوار، ج85، ص 133.

[1]. یُحاسب الناس علی قَدر ما آتاهم مِن العقول فی دار الدنیا. امام صادق، الحیات، ج1، ص38.